gece..

üzülmeye kelimeler yetmiyorken,
bir de sessizliğin başımda bekliyor..

sesler

rüzgarda sevişen iki ağacız seninle
geçmiş yangınların sesleri kulaklarımızda
diyorum ki; biz ağacız, kulağımız olmaz
unutalım o sesleri
ama duymuyorsun beni; kulağımız yok ya

durum

bir şarkıya takılmış olabilir gözlerin
kim bilir
belki rüzgarda titrer de sesin
konuşamazsın
ve öylesine uzaktasındır ki
ellerin üşür
cebine sokmak da gelmez aklına
sabaha kadar oturursun gecenin üstünde
güneş doğmaz bir türlü, doğamaz
düşünürsün
artık hiçbir uyku senin değildir
ve hiçbir rüya
ve hiçbir hayal
ve ben